Zaczynamy rozumiec fenomenalny sukces i popularnosc ogromnych centrow handlowych. Stanowia piekny i bogaty klosz, ktorym ludzie otaczaja sie, by choc na chwile poudawac, ze zyja w lepszym swiecie. Poczuc magie kolorwych wystaw sklepowych, przepychu dostepnych towarow, potege eksluzywnych wnetrz.
Wszechobecna klimatyzacja zbawczo koi swiezo przybylych ze swiata zewnetrznego klientow. Zasapani z upalu i zroszeni kroplami potu szybko dochodza do siebie, by ponownie poczuc sie elegancko i dostojnie. Galerie handlowe oddaja im godnosc. Sa jak upragniony raj, w ktorym kazdy chce sie zatopic.
Wszechobecna klimatyzacja zbawczo koi swiezo przybylych ze swiata zewnetrznego klientow. Zasapani z upalu i zroszeni kroplami potu szybko dochodza do siebie, by ponownie poczuc sie elegancko i dostojnie. Galerie handlowe oddaja im godnosc. Sa jak upragniony raj, w ktorym kazdy chce sie zatopic.
Mieszkajac w Genewie nie rozumialysmy, jak mozna spedzac swoj wolny od pracy czas w sklepach. Jak mozna wloczyc sie godzinami od jednej galerii do drugiej, zamiast zrobic cos bardziej ekscytujacego ze swoim zyciem. Przeciez mozna pojechac w gory, zrobic piknik w parku, grilla nad jezioem, spacerowac po miescie, jezdzic na rowerze w lesie, wyskoczyc na grzyby, usiasc na piwku w starym miescie.
Szokiem byla dla mnie wizyta w Dubaju, gdzie 90% zycia prywatnego wypelnia czas spedzony w galeriach handlowych. Tu sie spotyka ze znajomymi, idzie do restauracji, do kina, do fryzjera, na fitness. Tu mozna odwiedzic lekarza, odebrac pranie, wyszalec dzieci w jendnym z wielu parkow zabaw. I gdy zapytasz kogos co robil w weekend, najczesciej odpowie, ze byl w centrum handlowym z cala rodzina.
Nie pojmowalam, nie ogarnialam...jak mozna tak zyc? Jak mozna sprowadzic swoje weekendy do siedzenia w szkalnej kuli, gdzie kazdy przedmiot jest sztucznie wyprodukowany, a powietrze filtrowane.
Tylko, ze kto w Dubaju, albo innym goracym kraju mysli o spacerowaniu w prazacym do granic mozliwosci sloncu? Kto pragnie zdobywac przelecze gorskie w temperaturze 40 C? Kto wpadnie na pomysl grillowania kielbasek w samym srodku lejacego sie z nieba zaru?!
Szokiem byla dla mnie wizyta w Dubaju, gdzie 90% zycia prywatnego wypelnia czas spedzony w galeriach handlowych. Tu sie spotyka ze znajomymi, idzie do restauracji, do kina, do fryzjera, na fitness. Tu mozna odwiedzic lekarza, odebrac pranie, wyszalec dzieci w jendnym z wielu parkow zabaw. I gdy zapytasz kogos co robil w weekend, najczesciej odpowie, ze byl w centrum handlowym z cala rodzina.
Nie pojmowalam, nie ogarnialam...jak mozna tak zyc? Jak mozna sprowadzic swoje weekendy do siedzenia w szkalnej kuli, gdzie kazdy przedmiot jest sztucznie wyprodukowany, a powietrze filtrowane.
Tylko, ze kto w Dubaju, albo innym goracym kraju mysli o spacerowaniu w prazacym do granic mozliwosci sloncu? Kto pragnie zdobywac przelecze gorskie w temperaturze 40 C? Kto wpadnie na pomysl grillowania kielbasek w samym srodku lejacego sie z nieba zaru?!
Podobnie jest i w Kuala Lumpur, gdzie wszyscy chowaja sie w sklepowych klimatyzowanych oazach. Wychodzac z jednej 7-pietrowej galerii, trafiaja na kolejna, wcale nie mniejsza. Na ulicy Bintang naliczylysmy ich osiem, a kolejne sa w koncowej fazie budowy. Znaczna czesc spoleczenstwa zyje w szklanych pawilonach chowajac sie przed upalem. W pelnym zrozumieniu ZYJEMY i MY ...
